Hoorn

Annemarie Bruinsma

Het overlijden van mijn moeder bracht mij in contact met lichaamswerk. Daarvoor werkte ik in verschillende branches  (verpleeghuis, Kamer van Koophandel).  Het lichaamswerk werd een helende ervaring en ik was nieuwsgierig naar meer. Na wat verkennende cursussen wilde ik graag mijn hart volgen en ben ik gestart met een opleiding aan de Akademie voor Massage en Beweging in Amsterdam. Het waren fantastische jaren, waarin ik veel heb geleerd en vele processen heb doorleefd. Ik heb daar mijn ware passie leren kennen.

Al jong kwam ik in aanraking met rouw en verdriet. Het overlijden van mijn 23-jarige schoonzusje op  heeft diepe indruk op mij gemaakt. Dat ook een leeftijdsgenoot ziek kan worden en dood kan gaan vond ik schokkend. Na het overlijden van mijn moeder op mijn 29ste zijn er veel dingen voor mij veranderd. Door rouw en therapie vond ik meerdere lagen in mezelf, ik vond een kracht die ik daarvoor niet heb ervaren. En met die kracht stond daar een Annemarie die minder onzeker was, meer rechtop stond en het leven aandurfde. In die zekerheid vond ik compassie en vergeving naar mezelf. En vanuit die vergeving ontstond groei en liefde voor het leven. Ik koos voor mezelf. Een gezin. Een mooie opleiding, die nog meer verdieping en heling gaf. Een ommekeer in mijn leven.

Waar pijn is wil ik zijn

Vanuit die compassie en vergeving naar mezelf toe ontstond als vanzelf de compassie naar de ander. Waar pijn is wil ik blijkbaar zijn, zo voelt het. Luisteren, voelen en zien wat nodig is. Ik vind het mooi en het klopt. Ik wil graag meevoelen, niet meelijden. Je mag zijn wie je bent en daarin op jezelf vertrouwen. Dat ik aan de zijlijn mag staan om ondersteuning te bieden ervaar ik als een voorrecht.

Mijn praktijk

Vooral na het volgen van de opleiding Massage bij kanker en mijn werk bij een inloophuis voor kankerpatiënten kwam ik meer in aanraking met rouw en verlies. Rouw is er niet alleen na overlijden, maar ook na bijvoorbeeld het verlies van gezondheid, werk, het vertrouwen in je eigen lichaam.

Ik hoor wel van cliënten dat ze rouwen zo’n hoofdzaak vinden. Maar het lichaam rouwt mee en huilt en doet pijn. Als je bedenkt dat het knuffelen en wiegen van een baby zo belangrijk is voor veilige gehechtheid en deze veilige gehechtheid kan bijdragen aan een gezond rouwproces, vind ik het prachtig om datzelfde lijfelijke contact in te zetten bij een rouwproces. Het voelen, de taal van het lichaam, de nabijheid en het leggen van de vinger (handen) op de zere plek maken een contact tussen de binnen- en de buitenwereld.

Ik creëer graag een veilige, warme bedding waarbij jij mag voelen en emoties er mogen zijn. Via het lichaam kun je weer vertrouwen krijgen en kunnen bevroren gevoelens smelten, met onze handen als getuigen van de verzachting.

Je hart laat je altijd zien en voelen in het contact, dat maakt het voor de ander makkelijker om zich te openen.