Hij mist de aanwezigheid van iemand die hij kan aanraken
Gepubliceerd op
In 2015 overlijdt zijn vrouw, zijn levensmaatje. Hij is onbekend met massagetherapie maar voelt wel dat dít waarschijnlijk is wat hij nodig heeft. Wij kennen elkaar al langer oppervlakkig. Dit veranderde na een gezamenlijke reis met vrienden en familie. Dat maakte dat hij zich vertrouwd voelde om over de drempel te stappen.
Op zijn leeftijd, 80 jaar, ben je je leven al aan het afronden. Dan kom je alleen te staan en moet je op dat vlak toch weer opnieuw beginnen. Het leven alleen leven, zonder partner. Het zijn tegenstrijdige bewegingen. In de 4 jaar dat hij nu bij mij komt heeft hij een mooie weg afgelegd. Soms zag hij er tegen op om te komen. Toch áltijd nieuwsgierig naar wat er zou gaan gebeuren. Hij is aangekomen op het punt dat hij weer toekomst ziet ondanks zijn gevorderde leeftijd. Dat het verdriet en het gemis zíjn verdriet en gemis zijn. Dat het bij hem hoort zoals al zijn levenservaringen bij hem horen. Hij is inmiddels alleen op vakantie geweest met een groepsreis. Hij heeft genóten! Hij heeft een nieuwe hobby opgepakt. Het gaat hem goed. Toch mist hij de aanwezigheid van iemand die hij kan aanraken. In één van de laatste behandelingen kwam dit heel mooi naar voren.
Ik stelde hem een Holistic Pulsing sessie voor. Zo hoeft hij zich niet uit te kleden en ik weet dat hij dit een geweldig fijne behandeling vindt. Hij gaat akkoord. Wij gaan altijd heel intuïtief te werk en zo voelde ik dat dit alleen niet voldoende was. Immers, hij vindt de huid-op-huid aanraking ook heerlijk. Ik besluit tot slot zijn handen te masseren. Gezeten op mijn stoel pak ik zijn hand in mijn hand. Ik voel dat ik zijn hand alleen maar wil strelen en vasthouden. Dat doe ik dus. Tot slot masseer ik zachtjes zijn handpalm. Ondertussen zie ik op zijn gezicht wat gebeuren. Maar ik weet nog niet wat. Dan pak ik zijn andere hand. Er ontstaat iets. Na zijn hand gestreeld te hebben neem ik zijn hand tussen mijn handen. En dan begint zijn hand te bewegen. Alsof hij míj wil strelen.
Voor 1 tel verstijf ik. Negatieve ervaringen uit mijn verleden slaan alarm. Maar direct weet ik, voel ik, dat dit een héél belangrijk moment is. Na die tel durf ik het toe te staan. En woordeloos ontstaat er contact van hem uit naar mij. Hij streelt míjn hand, hij voelt míjn huid. Hij geeft en ik ontvang. En daarmee ontvangt hij en geef ik. Hij bedankte me met een kneepje in mijn hand.
Voor mij is ook weer zo voelbaar, dat aanraking een eerste levensbehoefte is en dat je door aanraking kunt voelen dat je bestaat en dat de ander bestaat.
