In het erkennen van gemis, hervind je de rijkdom van je wezen
Gepubliceerd op
In het erkennen van gemis, hervind je de rijkdom van je wezen is een zin (*Hans Knibbe) op een ansichtkaart, die jarenlang in een lijst op mijn slaapkamer hing. Ik kreeg de kaart van een dierbare vriendin, niet zo lang na het plotselinge overlijden van mijn man. Het werd mijn reminder als het missen te groot was en de pijn onverdraaglijk. Er ging een haast kalmerende werking uit van deze zin. Hij bracht me telkens het besef dat ik er gewoon bij mocht zijn, bij dat onmetelijke missen.
Er waren eerlijk gezegd ook momenten dat de hele zin me gestolen kon worden. Dat ik het lijstje aan de muur keihard stuk wilde gooien op de grond. Hoezo rijkdom van mijn wezen? ‘Ik ben zo boos, ik wil dat je er nu weer bent, ik kan niet zonder je, mijn wezen is niet rijk maar leeg.’
En toch…. Steeds opnieuw kon ik ook de schoonheid en de waarheid weer binnen laten komen: In het erkennen van gemis, hervind je de rijkdom van je wezen. De zin ging zo jaren met me mee, al wandelend door mijn eigen rouwlandschap. Samen op weg, elke keer weer iets anders rakend. Van verloren naar stilstaan, naar wanhoop, naar woede, naar eenzaamheid, naar hoop, naar weemoed, naar herinnering, naar heimwee. En daar doorheen telkens weer het missen. En de liefde.
Inmiddels ben ik op het punt beland dat ik het gemis volledig kan omarmen. Het is iets dat bij me hoort, iets dat ik koester. Het is er op bewust niveau niet meer dagelijks, soms zelfs hele periodes niet. Maar als een stroom in mij is het er altijd. Gewoon omdat mijn man bij me hoort. Omdat ik hem elke dag terugzie in onze dochter. Ja, het gemis zou ik nooit meer willen missen. Het is nu ook niet meer gevuld met de pijn, de tranen en het verlangen van toen. Heel soms nog wel, dan vlamt het even op. Maar eigenlijk is het nu gewoon een zacht gevoel van aanwezigheid in mij. Hij hoort er nog bij. Voor altijd.
De kaart gaf ik onlangs door aan een kersverse weduwe die me dierbaar is. Ik hoop dat hij steunend met haar mee gaat reizen. Ik heb hem niet meer nodig. Het verlies van mijn lief heeft me uiteindelijk heel dicht bij mezelf gebracht. Ik ben er misschien wel een rijker mens van geworden. Hoe graag had ik dat met hem gedeeld.
Melanique Bruggink – Nieuwegein
www.brugginkmassage.nl
